Ryszard Makowski

„Nie przeraża ich dźwięk kluczy Ani szara w oknach stal Tylko kraty w ludzkiej duszy Rodzą bunt a czasem — żal” R. M. Jest to prawie 400 stronicowa, dość kontrowersyjna, ale też bardzo optymistyczna książka z zakresu tzw. litertury faktu, napisana przez wieloletniego wychowawcę, nauczyciela i dyrektora Zakładu Poprawczego w Laskowcu.

„Jak kamienie wyłuskane Ze strumienia czasu Tak te wiersze Z głębi duszy wyłowione Jak bursztyny Przez natchnienie obrobione Gdzieś w pamięci odszukane Na tych kartkach poskładane Będą sobie cicho czekać Aż czytelnik im użyczy Trochę ciepła Trochę światła Trochę głosu” — A czym jest poezja? — To inkluzja mini-max: minimum słów, maximum piękna myśli i uczuć.

Autor ma nadzieję, że ta krajoznawcza gawęda, może być też dobrą zachętą i konkretną inspiracją do lepszego poznawania oraz opisywania swoich własnych, rodzinnych stron, przez Szanownych Czytelników.

Czy może być coś ciekawszego niż najnowsza historia opowiedziana przez satyryka? Może. Ta sama historia opowiedziana przez dwóch satyryków. Absolutnie nowatorska forma – wywiad kreacyjny. Ryszard Makowski podszywa się pod różne postacie, żeby jak najwięcej „wyciągnąć” ze swojego kabaretowego kolegi. Ta publikacja spowoduje pewnie różne oświadczenia, dementi, a może i procesy sądowe. Marcin Wolski zeznaje...